September 2012 ~ .

Saturday, September 29, 2012

ដំឡើងប្រាក់ខែសមរម្យដល់កម្មករទប់ស្កាត់ការសន្លប់

8:22 PM Unknown No comments

ភ្នំពេញៈ ភាគច្រើននៅពេលព្រឹក កម្មការិនីកាត់ដេរ រួមទាំងកញ្ញា វិច្ឆិកា ទិញអាហារពីអ្នកលក់នៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវក្រៅរោងចក្ររបស់នាង ដែលកំពុងធ្វើការ។ នាងនិយាយថា សម្លសាច់គោ និងសាច់ជ្រូក ជារឿយៗ ធ្វើឲ្យកម្មករមានជំងឺឈឺពោះ។ នៅខែកញ្ញានេះ កញ្ញា វិច្ឆិកា និងសហសេវិករបស់នាង បានសន្លប់នៅពេលកំពុងបំពេញការងារ។ វាធម្មតាទេ សម្រាប់អាហារដែលត្រូវចំណាយពេលរាប់ម៉ោង នៅក្រោមកម្តៅថ្ងៃក្តៅហែង វាជានិច្ចកាលមិនមានអនាម័យ និងមិនមានឱជារសទេ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ក៏វាមានការទាក់ទាញត្រង់ថា វាមានតម្លៃថោក។ កញ្ញាវ័យ ២០ ឆ្នាំរូបនេះ ដែលបាននិងកំពុងធ្វើការ នៅក្នុងរោងចក្រសម្លៀកបំពាក់មួយអស់រយៈពេលពីរឆ្នាំមកហើយនោះ បាននិយាយថា៖«ខ្ញុំមិនអាចមានលុយចំណាយ លើម្ហូបឆ្ងាញ់បានទេ។ វាថ្លៃណាស់»។ កាល ពីសប្តាហ៍មុន សកម្មជនយុទ្ធនាការសម្លៀកបំពាក់ស្អាត (CCC )បានធ្វើពុតជាសន្លប់ដើម្បី ចំអកនៅក្នុងហាងសម្លៀកបំពាក់ទំនើបៗទូទាំងអឺរ៉ុប ដើម្បីទាក់ទាញដល់ស្ថានភាពការងារដែលកម្មករកម្ពុជា ស៊ូទ្រាំ ខណៈដែលកំពុងតែដេរសម្លៀកបំពាក់ឲ្យក្រុមហ៊ុន ដែលមានស្លាកយីហោធំៗ ដូចជា H&M, Gap និងLevi's ជាដើម។ យុទ្ធនាការរបស់ CCC បានបញ្ជាក់ច្បាស់ថា«ប្រាក់ខែតិចតួច» នឹងការទទួលអាហាររូបត្ថម្ភមិនគ្រប់គ្រាន់ រួមចំណែកដល់ការសន្លប់ទាំងហ្វូងៗ នៃកម្មករនៅកម្ពុជា។ យុទ្ធនាការនេះ បានបញ្ជាក់ថា ដំណោះស្រាយសាមញ្ញ ហើយងាយ គឺត្រូវផ្តល់ប្រាក់ខែដល់កម្មករខ្មែរឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់ជីវភាពរស់នៅ ដែលជាចំនួនប្រាក់អប្បរមាដែលគេត្រូវការ ដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការចាំបាច់របស់ពួកគេ។ យោងតាមសហជីព និងក្រុមការងារ Asia Floor Wage Alliance ប្រាក់ខែសមរម្យសម្រាប់កម្មករខ្មែរ គួរតែ ២៨១ ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ ទោះបីជាមួយនឹងការដំឡើងប្រាក់បន្ថែម ១០ ដុល្លារក្នុងមួយខែក៏ដោយ ក៏ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា សម្រាប់កម្មករកាត់ដេរ គឺ ៨៣ ដុល្លារ ដែលរួមមានប្រាក់ឧបត្ថម្ភ និងប្រាក់លើកទឹកចិត្ត។ លោកស្រី Carin Leffler អ្នកសម្របសម្រួល CCC របស់ប្រទេសន័រវេសបានថ្លែងថា ដោយឧស្សាហកម្មរបស់កម្ពុជា កំពុងតែចាប់ផ្តើមពន្លក ការនាំចេញបានកើនឡើង ១ ពាន់លានដុល្លារ ក្នុងអំឡុងត្រីមាសទីមួយ នៃឆ្នាំ២០១២ ដែលក្រុមហ៊ុនធំៗ មានកាតព្វកិច្ច ត្រូវកាត់បន្ថយគម្លាតប្រាក់ឈ្នួលនេះ។ លោកស្រី មានប្រសាសន៍បន្តថា៖ «មានតួអង្គមួយចំនួនដែលទទួលបានប្រយោជន៍ ពីប្រាក់ឈ្នួលតិចតួចខ្លាំង និងតម្លៃសម្លៀកបំពាក់ថោក។ វាមានសារៈសំខាន់ដើម្បីបញ្ជាក់ឲ្យបានច្បាស់ថា តម្លៃពលកម្មក្នុងសម្លៀកបំពាក់មួយធម្មតា មានពី ១ ទៅ ៣ ភាគរយនៃតម្លៃលក់រាយ»។ លោកស្រី បានបញ្ជាក់ថា ក្រុមហ៊ុនធំៗទាំងនេះ និងអតិថិជន ក៏គួរតែត្រៀមខ្លួន ចំណាយថែមទៀតសម្រាប់ផលិតផល។ លុយនោះ គួរតែហូរចូលទៅកម្មករ។ កម្មករ មានសិទ្ធិទទួលបានការរស់នៅឲ្យបានសមរម្យ។ ចាប់តាំងពី ជំរុញគំនិតអំពីប្រាក់ឈ្នួល ក្នុងអំឡុង«វេទិការបស់ប្រជាពលរដ្ឋ» នៅរាជធានីភ្នំពេញកាលពីខែកុម្ភៈរួចមក លោកស្រី Anannya Bhattacharjee អ្នកសម្របសម្រួលអន្តរជាតិរបស់ Asia Floor Wage Alliance ទទួលបានការឆ្លើយតបតិចតួចពីក្រុមហ៊ុនទាំងនោះ។ លោកស្រី បញ្ជាក់ថា៖«យើងបើកទូលាយដល់កិច្ចពិភាក្សា ជាមួយក្រុមហ៊ុននេះ ថាតើចំណាត់ការអ្វីខ្លះ ត្រូវបិទភ្ជិតគម្លាតនេះ..ពួកគេ កំពុងតែអះអាងថា ពួកគេ កំពុងតែធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវ។ ប៉ុន្តែរហូតមកដល់នឹងពេលនេះ មិនមានក្រុមហ៊ុនណាមួយ បានអង្គុយចរចាជាមួយយើងទេ»។ លោកស្រី បានបញ្ជាក់ថា៖«ក្រុមហ៊ុនទាំងនេះ កំពុងតែបង់ប្រាក់មួយចំនួន ទៅឲ្យក្រុមហ៊ុនចែកចាយ តម្លៃនោះ គឺទាបគួរសម។ យើង ដឹងថា ក្រុមហ៊ុនទាំងនេះ ចំាបាច់ត្រូវដំឡើងថ្លៃ...ហើយ ផ្តល់ប្រាក់ដល់ឧស្សាហកម្មដើម្បីឲ្យកម្មករ ទទួលបានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ជីវភាពរស់នៅ»។ ក្រុមហ៊ុន Levi's, Gap និង H&M មិនបានឆ្លើយតបនឹងការសាកសួរតាមសារអេឡិចត្រូនិកពីកាសែតភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ទេ អំពីថា តើការផ្តល់ប្រាក់ដល់កម្មករ នៅក្នុងរោងចក្ររបស់ពួកគេ ដែលថា ប្រាក់ឈ្នួល សម្រាប់ជីវភាពរស់នៅជាអាទិភាពឬ យ៉ាងណាទេ។ ប៉ុន្តែអ្នកនាំ ពាក្យក្រុមហ៊ុន Asia-Pacifi Levi Strauss & Co បានថ្លែងថា ក្រុមហ៊ុនរបស់លោកស្រី ព្រួយបារម្ភពីកម្មករ កម្ពុជា ហើយកំពុងរិះរកមធ្យោបាយដែលអាចធ្វើឲ្យលក្ខខណ្ឌការងារកាន់តែ ល្អប្រសើរឡើង។ លោកស្រីថ្លែងថា៖ «យើងកំពុងធ្វើការជាមួយនឹងឧស្សាហកម្ម រដ្ឋាភិបាល និងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាសិទិ្ធកម្មករ និងសុខុមាលភាពកម្មករនៅកម្ពុជា»។ «ក្រុមហ៊ុនយើងធ្វើការជាមួយនឹងរដ្ឋាភិបាល សហជីព ឧស្សាហកម្ម សមាគម និងភាគីដទៃទៀត ដែលព្យាយាមកំណត់ថា តើសម្រេចបានប្រាក់ឈ្នួល ដែលឲ្យកម្មកររស់នៅបាន និងលើកកម្ពស់ជីវភាពរបស់កម្មករ ដោយរបៀបណា»។ លោក ខេន លូ ប្រធានសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរកម្ពុជា មិនអាចទាក់ទងបានទេ។ អតីត កម្មករកាត់ដេរអ្នកស្រីសូរ៉ាមី បាននិយាយពាក្យថា លាហើយរោងចក្រកាត់ដេរ ជាមួយនឹងមិត្តភកិ្តរបស់នាង ហើយបានផ្លាស់ទៅផ្ទះខ្ទមលេចរយីករយាក ដែលនាងហៅថា ជាផ្ទះរបស់នាង១២ ឆ្នាំមកហើយ ខណៈដែលធ្វើការនៅរោងចក្រមួយ ដែលនៅក្បែរផ្ទះជួលនៅខេត្តកណ្តាល។ អារម្មណ៍លាយឡំជាមួយនឹង ការវិលត្រឡប់របស់នាង នៅពេលនាងត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតរបស់នាង នៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ។ នាង មានអារម្មណ៍ធូរស្បើយក្នុងចិត្ត ពេលនៅរួមជាមួយនឹងមិត្តភក្តិ ៨នាក់ផ្សេងទៀត នៅពេលដែលនាងដេកនៅពេលយប់ ប៉ុន្តែនាង បាក់ទឹកចិត្ត ព្រោះនាងមិនបានរកប្រាក់ឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីផ្តល់ទៅឲ្យម្តាយមេម៉ាយរបស់នាង។ នាង និយាយបន្តថា៖ «គ្រប់ពេលដែលខ្ញុំធ្វើជាកម្មកររោងចក្រ ខ្ញុំមិនដែលបានញ៉ាំអាហារឆ្ងាញ់ម្តងណាទេ។ ខ្ញុំបានចំណាយប្រាក់ពី ៥០០ ឬ ១០០០ រៀលសម្រាប់អាហារមួយពេល។ ខ្ញុំ គ្រាន់តែញ៉ាំវា ដើម្បីបំពេញក្រពះរបស់ខ្ញុំកុំឲ្យវាឃ្លានខ្លាំងពេកតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែវាមិនមានអាហាររូបបត្ថម្ភទាល់តែសោះ។ កម្មកររោងចក្រជាច្រើន រស់នៅក្នុងខ្ទមរយីករយាកជុំវិញកន្លែងធ្វើការរបស់ពួកគេ។ លោក អាត់ ធន់ ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជា បានមានប្រសាសន៍ថា៖«កម្មករភាគច្រើន រស់នៅក្នុងបន្ទប់តូច ជាមួយនឹងកម្មករច្រើននាក់ផ្សេងទៀត។ ដំបូលលិច ភួយ និងខ្នើយរបស់ពួកគេ ធំក្លិនមិនល្អ ហើយកន្ទេលដេករបស់ពួកគេ ភាគច្រើន គឺនៅលើកម្រាលឥដ្ឋផ្ទាល់។ ពួកគេ ហូបនៅកន្លែងដែលពួកគេដេក នេះជាជីវិត សម្រាប់កម្មករកាត់ដេរ»។ លោក អាត់ ធន់ បានគាំទ្រប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់ជីវភាពរស់នៅ ២៨០ ដុល្លារក្នុងមួយខែ ប៉ុន្តែប្រាក់ឈ្នួលបែបនោះ សម្រាប់កម្មកររាប់សែននាក់នៅក្នុងឧស្សាហកម្មនេះ វាស្ថិតនៅឆ្ងាយនៅឡើយ។ លោកបញ្ជាក់ថា៖«ការសិក្សាមួយទៀត កាលពីឆ្នាំ២០០៩ បានបង្ហាញថា កម្មករ ត្រូវការប្រាក់យ៉ាងតិច ១២០ដុល្លារក្នុងមួយខែ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារមួយដែលមានសមាជិក ៤នាក់។ បីឆ្នាំក្រោយមកតួលេខនេះ អាចត្រូវការប្រមាណ២០០ដុល្លារ។ យើងត្រូវតែធ្វើការចំពោះរឿងនេះ»។ យោងតាមលោកDave Welsh នាយកប្រចាំប្រទេស នៃមជ្ឈមណ្ឌលអាមេរិក សម្រាប់សាមគ្គីភាពការងារអន្តរជាតិ បានថ្លែងថា ប្រាក់ឈ្នួល ២៨០ ដុល្លារ គឺសមស្របណាស់ទៅហើយ ប៉ុន្តែជាអកុសល នៅពេលនេះវាគ្រាន់តែជាការ «ស្រមើលស្រមៃតែប៉ុណ្ណោះ»។ អង្គការរបស់លោក នឹងបន្តចរចាជាមួយនឹងក្រុមហ៊ុនធំៗអំពីផែនការមួយ ដើម្បីឲ្យពួកគេឧបត្ថម្ភដល់គម្រោងម្ហូបអាហារដែលនឹងផ្តល់ អាហារដល់កម្មករ។ លោក Welsh បានថ្លែងបន្តថា៖«រឿងនេះ នឹងលុបបំបាត់ការចំណាយរបស់ពួកគេប្រមាណ៦៥ ភាគរយ ដោយដកវាចេញពីសម្ពាធអតិផរណា»។ លោក Welsh បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលតិចតួច ធ្វើឲ្យរដ្ឋាភិបាលមើលទៅល្អមើល ប៉ុន្តែជាញឹកញាប់ ម្ចាស់ផ្ទះ និងអ្នកលក់ម្ហូបអាហារ ដូច«នៅទីប្រជុំជន»នៅជុំវិញរោងចក្រ បានឡើងថ្លៃដើម្បីឆ្លើយតបតាមកម្មករដែលមានប្រាក់បន្ថែម។ លោក បញ្ជាក់ថា៖ «រឿងនេះ អាចត្រូវគេដោះស្រាយបាន តាមរយៈការកំណត់តម្លៃជាមួយម្ចាស់ផ្ទះ»។ កញ្ញា វិច្ឆិកា និងសហសេវិករបស់នាង ដែលបានសន្លប់នៅកន្លែងធ្វើការកាលពីដើមខែនេះបានបញ្ជាក់ជាចុង ក្រោយថា៖«ខ្ញុំ ដឹងថា ខ្ញុំនឹងមិនសន្លប់ទេប្រសិនបើខ្ញុំ បានញ៉ាំម្ហូបឆ្ងាញ់មានអាហាររូបត្ថម្ភគ្រប់គ្រាន់»៕

ចម្លើយសារភាពរបស់ ភោគ ឆាយ ដែលបន្សល់ទុកនៅគុកទួលស្លែង (ភាគ១០៦ច)

8:09 PM Unknown No comments

2009-02-24 នាទីប្រវត្តិនៃដំណើរទៅកាន់វាលមរណៈសូមលើកយកសេចក្តីរាយការណ៍អំពី ចម្លើយសារភាពរបស់ លោក ភោគ ឆាយ ស្ដីពីសកម្មភាពនិងការទំនាក់ទំនងរបស់លោកជាមួយសកម្មជនកុម្មុយនីស្តនិងជាកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមជាន់ខ្ពស់មួយចំនួន ដូចជា លោក ហ៊ូ យន់, ហ៊ូ នឹម និងអ្នកមួយចំនួនទៀត។ នៅក្នុងចម្លើយសារភាព លោក ភោគ ឆាយ បានសរសេរបន្តថា ក្រោយពេលដែលលោកចូលធ្វើការស៊ប់នៅធនាគារឥណទានជាតិក្នុងនាទីជានាយកផ្នែកក្រសួងឥណទានចាប់តាំងពីដើមខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៦៤មក លោករស់នៅក្នុងបរិយាកាសនាយទុនទាំងស្រុង។ មានចិត្តគំនិតកាន់តែភ្លើតភ្លើន, ជីវភាពកាន់តែហ៊ឺហា, បាយទឹកជប់លៀងតែជាមួយនាយទុន។ មានពេលមួយ លោក អ៊ុច វ៉ែន ក្នុងឋានៈជាអគ្គនាយករងធនាគារឥណទានបានប្រាប់លោកថា បើភ្ញៀវអញ្ជើញលោកទៅហូបបាយ លោកត្រូវតែទទួល ព្រោះលោកត្រូវប្រមូលឈ្មួញ ប្រមូលម៉ូយឱ្យគេមករកស៊ីក្នុងធនាគារនេះ។ ដូច្នេះ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ លោក ភោគ ឆាយ ជាប់នឹងការជប់លៀងមិនសូវលោះពេលពេល។ លោកបានបន្តថា ៖ «លុះខ្ញុំរស់ជីវភាពយ៉ាងនេះទៅខ្ញុំកាន់តែឃ្លាតឆ្ងាយពីមហាជន ពីប្រជាពលករ មើលងាយមហាជន ហើយតម្លៃខ្លួនខ្ពស់ តាមទស្សនៈសក្តិភូមិ នាយទុនទាំងស្រុង។ ឈ្មួញដែលហៅខ្ញុំទៅជប់លៀងញឹកញាប់ជាងគេគឺ វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ។ វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ ឧស្សាហ៍ចេញចូលធនាគារដាក់លុយនិងដកលុយ។ ដំបូងមិត្ត មឿន (សព្វថ្ងៃឈ្មោះមិត្ត រឹត នៅឯក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម) ដែលពេលនោះនៅធ្វើការនៅជាប់ផ្ទាល់នឹងខ្ញុំ ខាងផ្នែកក្រសួងឥណទាន បានឧទ្ទេសនាមឱ្យខ្ញុំស្គាល់ វ៉ាន់ ទិពសុវណ្ណ»។ លោក ភោគ ឆាយ បានឱ្យដឹងថា លោក វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ មានហាងមួយតាំងនៅទល់មុខធនាគារឆៀងខាងលិចបន្តិច។ ក្នុងហាងគាត់ឥតមានទំនិញអីទេ មានតែតុ២, អង្គុលីលេខ១ ហើយមនុស្សតែពីរនាក់ គឺម្នាក់ វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ និងម្នាក់ទៀតឈ្មោះ ឃុត មានចំណាស់ជាង វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ បន្តិច។ ឈ្មោះ ឃុត មិនសូវចេញមុខទេ អង្គុយតែក្នុងបន្ទប់។ នៅខាងមុខធនាគារក្បែរហាង លោក វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ មានហាងគុយទាវ បបរ លក់ហូរហែ។ រាល់ព្រឹកព្រលឹម លោក ភោក ឆាយ និង ប៉ុក ដឺសកុមារ តែងទៅរកពិសារកាហ្វេនៅហាងខាងមុខនោះ លោក វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ តែងមកចូលរួមតុកាហ្វេជាមួយលោក ភោគ ឆាយ និង ប៉ុក ដឺសកុមារ ជានិច្ច។ ឈ្មោះ ឃុត ជួនកាល ក៏មកចូលតុកាហ្វេដែរ ប៉ុន្តែបានមួយភ្លែតក៏លាចូលទៅក្នុងបន្ទប់គាត់វិញ។ លោក វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ បានប្រាប់លោក ភោគ ឆាយ ថា ឃុត ជាអ្នកតស៊ូចាស់ម្នាក់នៅក្នុងក្រុមអាចារ្យ តក់ កាលសម័យតស៊ូប្រឆាំងបារាំង។ គាត់ចេះភាសាសៀមស្ទាត់ ហើយឧស្សាហ៍ចេញចូលស្រុកសៀមផង។ លោក ភោគ ឆាយ បានរៀបរាប់បន្តថា ៖ «វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ និង ឃុត មានមុខរបរមិនច្បាស់លាស់ទេ តែមានលុយកាក់ចាយវាយសំបូរធូរធារណាស់។ វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ តែងហៅខ្ញុំទៅហូបបាយ ហើយចូលចិត្តនិយាយពីនេះពីនោះ ទើបខ្ញុំដឹងថា គាត់មានកំណើតនៅបាត់ដំបង គឺនៅតាមផ្លូវទៅប៉ៃលិន ចម្ងាយប្រហែល១០គីឡូម៉ែត្រពីបាត់ដំបង។ វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ ប្រាប់ខ្ញុំថា គាត់ជាអ្នកតស៊ូសម័យបារាំងម្នាក់ដែរ។ កាលសម័យបារាំងគាត់ជាប់នឹងខ្សែ ស៊ីវ ហេង។ ក្រោយហ្សឺណែវ គាត់ធ្វើឈ្មួញស្រូវជាមួយ គី សៀនហូ នៅបាត់ដំបង ហើយទាក់ទងជាមួយ ងុយ កាន់ តាំងពីនោះមក។ បន្ទាប់មកគាត់មកភ្នំពេញ ហើយជិតស្និទ្ធជាមួយ ហ៊ូ យន់ តាមរយៈសមាគមកម្ពុជបុត្រ និងជាមួយ អ៊ុច វ៉ែន ណាស់ តាមរយៈសមាគមចម្រើនវិជ្ជា។ ដោយដឹងដូច្នេះ ខ្ញុំក៏កាន់តែមានជំនឿលើ វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ ខ្លាំងឡើង»។ នៅព្រឹកថ្ងៃ២៥ ខែ៦ ឆ្នាំ១៩៦៤ លោក ភោគ ឆាយ បានទៅរួមក្នុងពិធីមួយក្រោមអធិបតីភាពរបស់លោក ហ៊ូ យន់ ដែលសមាគមកម្ពុជបុត្របានរៀបចំឡើងដើម្បីបញ្ចប់វគ្គសិក្សាប្រចាំឆ្នាំរបស់សិស្ស។ លោក ភោគ ឆាយ បានជួបភ្ញៀវជាច្រើនក្នុងនោះក៏មាន វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ ផងដែរ។ និស្សិតមួយចំនួនមានជាអាទិ៍ លោក វ៉ាន់ ពីនី, ឈុន សុខងួន, ទួន សុខផល្លា ក៏បានចូលរួមដែរ ហើយលោក ភោគ ឆាយ បានស្គាល់លោកគ្រូ ឃួន ធុច ជាលើកដំបូង ដែលលោក ឈុន សុខងួន និង ទួន សុខផល្លា និស្សិតសាលាវិស្វករ ឧទ្ទេសនាមប្រាប់ថាជាគ្រូរបស់ខ្លួនកាលនៅរៀនឯខេត្តកំពង់ចាម។ នៅយប់ថ្ងៃ២៥ ខែ៦ ឆ្នាំ១៩៦៤ ដដែល តាមរយៈលោក វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ លោក ហ៊ូ យន់ បានហៅលោក ភោគ ឆាយ ឱ្យចូលរួមប្រជុំក្នុងផ្ទះបណ្តែតទឹកមួយនៅជ្រោយអំពិលដែលរៀបចំដោយលោកគ្រូ ឃួន ធុច។ យប់នោះអ្នកដែលបានចូលរួមប្រជុំមាន៨នាក់ គឺ លោក ហ៊ូ យន់ ប្រធានអង្គប្រជុំ, លោក ហ៊ូ នឹម, គ្រូ ឃួន (ធុច), ប៉ុក ដឺសកុមារ, ទីវ អុល, វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ, លោក ភោគ ឆាយ និងក្រឡាបញ្ជីម្នាក់ដែលមិនស្គាល់ឈ្មោះ។ របៀបវារៈប្រជុំពេលនោះគឺ ពិនិត្យសភាពការណ៍នយោបាយនិងការរៀបចំចាត់តាំងកម្លាំងមហាជន។ បន្ទាប់ពីបានពិភាក្សាគ្នាអង្គប្រជុំបានបែងចែកភារកិច្ចគ្នា ហើយសម្រេចថា នៅក្រុងភ្នំពេញត្រូវប្រមូលកម្លាំងមហាជន, ចាត់តាំងកម្លាំងមហាជន ពិសេសកម្លាំងយុវជន, និស្សិត និងសិស្ស។ លោក ភោគ ឆាយ បានរាយការណ៍ឱ្យដឹងដូច្នេះ ៖ «អង្គប្រជុំបានកំណត់ចែកភារៈយ៉ាងច្បាស់ថា ៖ ឱ្យ ទីវ អុល ក្តាប់សមាគមគ្រូនិងសមាគមចម្រើនវិជ្ជាឱ្យណែន ហើយធ្វើសហការជាមួយសមាគមផ្សេងៗឱ្យបានជិតស្និទ្ធបំផុត។ ឱ្យ ប៉ុក ដឺសកុមារ ក្តាប់កាសែតឡាដេប៉ែស ខាងទិសនយោបាយ ហើយជំរុញបង្កើតសមាគមអ្នកនិពន្ធកាសែតមួយ។ ឱ្យរូបខ្ញុំរួមជាមួយនិស្សិតមួយចំនួនទៀតបង្កើតសមាគមទូទៅរបស់និស្សិត។ ពេលនោះខ្ញុំបានទទួលយល់ព្រម តែខ្ញុំបានលើកការលំបាកមួយចំនួន តែ ហ៊ូ យន់ និយាយថា ចាំឱ្យសមាជិកយើងម្នាក់ចុះទៅជួយដោយផ្ទាល់និងសម្ងាត់ទៀត។ លុះត្រឡប់មកវិញ វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ យកប្រាក់៥ម៉ឺនរៀលមកឱ្យខ្ញុំដើម្បីឱ្យខ្ញុំទុករៀបចំបង្កើតសមាគមនិស្សិត តែកុំឱ្យថាលុយរបស់គាត់ ឱ្យថាជាលុយរបស់ខ្ញុំទៅវិញ។ ប៉ុន្តែនោះជាពេលនិស្សិតកំពុងប្រឡង ហើយបន្ទាប់មកជាពេលវ៉ាកងខ្ញុំទាក់ទងនិស្សិតពុំបាន»។ លុះដល់ថ្ងៃ២២ ខែ១២ ឆ្នាំ១៩៦៤ សមាគមនិស្សិតមួយដែលមានឈ្មោះថា "សមាគមទូទៅនៃនិស្សិតខ្មែរនៅកម្ពុជា" ត្រូវបានប្រកាសបង្កើតឡើង ហើយលោក ភោគ ឆាយ ត្រូវបានជ្រើសរើសជាប្រធាន, លោក វ៉ាន់ ពីនី ជាអនុប្រធានទី១, លោក ឈុន សុខងួន ជាអនុប្រធានទី២, លោក ទួន សុខផល្លា ជាអគ្គលេខាធិការ, លោក កង សារ៉ន ជាអគ្គលេខាធិការរងទី១, លោក ម៉ៃ សាខន ជាអគ្គលេខាធិការរងទី២, លោក ប៉ុក កាណែល ជាហិរញ្ញិក។ លោក ភោគ ឆាយ បានឱ្យដឹងដែរថា ក្រោយពេលដែលសមាគមប្រកាសបង្កើតហើយ អ្នកដែលផ្ញើលុយមកឧបត្ថម្ភសមាគមនេះច្រើនជាងគេ មានដូចជា សម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ, វ៉ាន់ ទិព្វសុវណ្ណ, ចៅ សេង, ហ៊ូ យន់, ហ៊ូ នឹម, គ្រូ ឃួន ធុច, ប៉ុក ដឺសកុមារ និងលោក អ៊ុច វ៉ែន ជាដើម៕

តុលាការតម្កល់រឿង មិនចាត់ការ ករណីឃាតកម្មលើសកម្មជនព្រៃឈើ លោក ឈុត វុទ្ធី

9:03 PM Unknown 1 comment

តុលាការខេត្តកោះកុង បានសម្រេចតម្កល់រឿង មិនចាត់ការលើករណីឃាតកម្ម បាញ់សម្លាប់សកម្មជនការពារព្រៃឈើ លោក ឈុត វុទ្ធី។ មូលហេតុ ត្រូវបានព្រះរាជអាជ្ញា អះអាងថា មកពីសំណុំរឿងក្តីនោះ ឃាតកត្រូវបានសម្លាប់ ដូច្នេះបណ្តឹងអាជ្ញា ក៏រលត់ផងដែរ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ នៅព្រឹកថ្ងៃទី៤តុលាស្អែកនេះ តុលាការ ខេត្តកោះកុង នឹងបើកសវនាការ កាត់ទោសលើបុរសជាប់ចោទ រ៉ាន់ បូរ័ត្ន ដែលបានសម្លាប់ប៉េអឹម ឈ្មោះ អ៊ិន រតនា ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ផ្ទុះអាវុធ កាលពីថ្ងៃទី២៦មេសា។ ក្នុងហេតុការណ៍នោះ លោក ឈុត វុទ្ធី ត្រូវបានអាជ្ញាធរ អះអាងថា បានស្លាប់ ដោយសារតែប៉េអឹម អ៊ិន រតនា បាញ់។

6:06 PM Unknown No comments

6:04 PM Unknown No comments

លោក ស ខេង៖« សំណើសុំកែទម្រង់សមាសភាព គ.ជ.បរបស់ក្រុមបក្សប្រឆំាងពិតជាមានបំណងអ្វីមួយ »

9:03 AM Unknown No comments

ភ្ញៀវប្រចំាសប្តាហ៍របស់វិទ្យុបារំាងអន្តរជាតិនៅថ្ងៃសៅរ៍ ទី២២ កញ្ញានេះ គឺលោក ស ខេង ឧបនាយករដ្ឋមន្រ្តី និងរដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងមហាផ្ទៃកម្ពុជា។ ឆ្លើយនឹងសំណួររបស់ គួច គន្ធារ៉ា លោក ស ខេងបានបញ្ជាក់ថា ក្រសួងមហាផ្ទៃមិនអាចទទួលយកសំណើរបស់ក្រុមគណបក្សប្រឆំាងដែលសុំធ្វើកំណែទម្រង់សមាសភាព គ.ជ.បបានទេ។ សម្រាប់លោក ស ខេង សំណើនេះពិតជាមានបំណងអ្វីមួយនៅពីក្រោយ។ បើតាមលោកឧបនាយករដ្ឋមន្រ្តី សំណើរបស់ក្រុមបក្សបឆំាងមានតែធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ដំណើរការបោះឆ្នោតទៅវិញទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ លោក ស ខេងបានបញ្ជាក់ថា ពិតមែនតែមានចំណុចខ្វះខាតខ្លះក៏ដោយ ក៏ដំណើរការរៀបចំការបោះឆ្នោតពីមួយឆ្នំា ទៅមួយឆ្នំា មានការរីកចម្រើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ និងមានការទទួលស្គាល់ជាអន្តរជាតិទៀតផង៕

Thursday, September 13, 2012

9:37 PM Unknown No comments

History

Gaya finds mention in the great epics, Ramayana and Mahabharata. Ramaalong with Sita and Lakshmana visited Gaya for offering PIND-DAAN to their father Dasharath. In Mahabharata, the place has been identified as Gayapuri. About the origin of the name ‘Gaya' as referred to in Vayu Purana is that Gaya was the name of a demon (Asura) whose body was pious after he performed rigid penance and secured blessings from Vishnu. It was said that the Gayasura's body would continue to be known as Gaya Kshetra.

Gaya has experienced the rise and fall of many dynasties in the Magadh Region. From the 6th century BC to the 18th century AD, about 2300–2400 years, Gaya has been occupying an important place in the cultural history of the region. It opened up with the Sisunaga dynasty founded by Sisunaga, who exercised power over Patna and Gaya around 600 BC. Bimbisara, fifth in line, who lived and ruled around 519 BC, had projected Gaya to the outer world. Having attained an important place in the history of civilisation, the area experienced the bliss of Gautam Buddha and Bhagwan Mahavir during the reign of Bimbisara. After a short spell of Nanda dynasty, Gaya and the entireMagadha region came under the Mauryan rule with Ashoka (272 BC – 232 BC) embracing Buddhism. He visited Gaya and built the first temple at Bodh Gayato commemorate Prince Gautama's attainment of supreme enlightenment.

The period of Hindu revivalism commenced with the coming of the Guptas during the 4th and 5th century A.D. Samudragupta of Magadh helped to bring Gaya in limelight. It was the headquarter of Behar district during the Gupta empire.

Gaya then passed on to the Pala Empire with Gopala as the ruler. It is believed that the present temple of Bodh Gaya was built during the reign ofDharmapala, son of Gopala.

Gaya was in the 12th century invaded by Muhammad Bakhtiyar Khilji. But the Hindu rulers defeated his generals later. The place finally passed on to the Britishers after the battle of Buxar in 1764. Gaya, along with other parts of the country, won freedom in 1947.

Gaya formed a part of the district of Behar and Ramgarh till 1864. It was given the status of independent district in 1865. Subsequently, in May 1981, Magadh Division was created by the Bihar State Government with the districts of Gaya, Nawada, Aurangabad and Jehanabad. All these districts were at the level of sub-division when the Gaya district was created in 1865

.

ព្រះពុទ្ធសាសនា

វិទ្យុខេមរភាសា

ខ្មែរកម្ពុជាក្រោម

តភ្ជាប់

ឫសគល់ ៧មករា

the mystery cambodia

បុណ្យផ្កាប្រាក់មហាសាមគ្គី ខេត្ត កំពង់ចាម

មេដឹកនាំ ជាតិខ្មែរ ភាគ ១ ជាឯកសារសម្ងាត់

មេដឹកនាំជាតិខ្មែរ ភាគ ២ ឯកសារសម្ងាត់

Saturday, September 29, 2012

ដំឡើងប្រាក់ខែសមរម្យដល់កម្មករទប់ស្កាត់ការសន្លប់

ចម្លើយសារភាពរបស់ ភោគ ឆាយ ដែលបន្សល់ទុកនៅគុកទួលស្លែង (ភាគ១០៦ច)

Wednesday, September 19, 2012

តុលាការតម្កល់រឿង មិនចាត់ការ ករណីឃាតកម្មលើសកម្មជនព្រៃឈើ លោក ឈុត វុទ្ធី

Friday, September 14, 2012

លោក ស ខេង៖« សំណើសុំកែទម្រង់សមាសភាព គ.ជ.បរបស់ក្រុមបក្សប្រឆំាងពិតជាមានបំណងអ្វីមួយ »

Thursday, September 13, 2012

History

Share

history khmer

Popular Posts

Labels

Blog Archive

Labels

Followers

Blogger Themes